Neushoornjacht
Door: Anouk
Blijf op de hoogte en volg Anouk
12 November 2011 | Zuid-Afrika, Vaalwater
Er is nog geen week voorbij, maar er zijn de afgelopen dagen zoveel mooie dingen gebeurd die ik jullie niet wilde onthouden. Vanuit het internetcafé in Vaalwater wil ik jullie graag weer meenemen op avontuur! Afgelopen week hebben we doorgebracht op verschillende plekken in het park in de plots van Irene. Het werken in deze mooie omgeving tussen de prachtige dieren begint te wennen, maar nooit te vervelen. Soms heb je de hele dag een kudde zebra’s om je heen, gister hadden we het laatste uur gezelschap van vier grazende neushoorns. Fantastisch! Het werk gaat allemaal volgens schema maar het is hard werken! Vooral in combinatie met het reizen door het park en de warme temperatuur. Op de foto’s sta ik vaak met lange mouwen en een lange broek, maar dat is niet omdat ik het koud heb: de middagtemperatuur ligt momenteel rond de 40 graden. De hele dag aan het wekr zonder schaduw maakt dat je wel lange mouwen aan moet! Maar de voortgang van ons onderzoek is eigenlijk niet wat ik met jullie wil delen, simpelweg omdat we veel gavere dingen hebben meegemaakt!
Dinsdagochtend werd een ochtend waar ik al twee weken naar uit keek: tijdens ons dagelijkse ontbijtje op het terras hoorde we links van het huis wat geritsel dat duidde op iets meer dan een gnoe of zebra. Al snel zag ik de schaduw van twee grote wapperende oren en stoven we het huis in. Vanuit de slaapkamer zagen we vervolgens hoe Samson, de olifanten bul die we op onze eerste dag in het park zagen, rustig het terras op kwam lopen om in onze tuin een lekker ontbijtje te zoeken. Van achter de gordijnen keken we stiekem toe, maar Kobus verzekerde ons dat we ons best konden laten zien en netjes goedemorgen moesten zeggen aangezien het een goedaardige en rustige olifant is. Op een gegeven moment moesten we toch het huis uit op weg naar de auto, maar meneer had het alleen druk met de bomen kaalplukken en keek niet op of om. Erg bijzonder!! Een paar uur later reden we via de hoofdweg het park in op weg naar onze plotjes in het westen van het park, toen we onze eerste leeuwen zagen! We zagen twee mannetjes oversteken en later bleek dat vrouwlief en vier welpen al boven ons op de heuvels liepen. On-ge-love-lijk mooi, zonder twijfel de koning van de savanna! Woensdagavond mochten we onze eerste Afrikaanse Braai aan het lijstje toevoegen. De braai is een Afrikaanse bbq met vlees en daarbij pap (één of andere maïs puree) met tomaten/uiensalsa en tosti-achtige boterhammen, belegd met tomatensalsa. Naast het kantoorpersoneel was de groep vrijwilligers er ook weer en wat andere genodigden. Het was ontzettend gezellig, iedereen is zo ontzettend vriendelijk en geïnteresseerd. Tijdens de Braai hoorde we van de groep vrijwilligers waar we het goed mee kunnen vinden dat er de volgende dag een neushoorn gevangen zou worden i.v.m. een verhuizing naar een ander park. Na onze vrouwelijke charmes hier en daar in de strijd te hebben gegooid mochten we de volgende dag mee met Kobus om het spektakel bij te wonen. Want een spektakel, dat werd het! Alle (ex)Van Hallers en andere conservatie geïnteresseerde kennen het belang van deze translocaties waarschijnlijk erg goed, maar kennen het net als ik alleen vanuit de boeken. Voor iedereen die nog niet weet wat voor iets unieks we hebben bijgewoond, een korte uitleg. Aangezien het goed gaat met de neushoorn populatie in Welgevonden, werd één van de neushoorns mannetjes verkocht aan een ander park. Deze hele onderneming is niet zonder risico voor dier en mens en heeft behoorlijk wat impact. De afgelopen dagen is de neushoorn in de gaten gehouden zodat er bekend was waar het dier zich bevond. Nadat het dier donderdagochtend vanuit de auto gesignaleerd was ging de helikopter de lucht in om het dier opnieuw vanuit de lucht te signaleren. In de tussentijd stonden wij met een aardige colonne klaar op het stand by punt ergens in het park, vlak bij de neushoorn zijn locatie. Irene en ik zaten met wat andere in het bakkie bij André, die als eerste ter plaatsen zou zijn. Verder was er een jeep met de groep vrijwilligers, twee jeeps met zeer gelukkige toeristen omdat ze ook mee mochten, de jeep met daarachter de aanhanger waar de neushoorn in moest en een jeep met de het team van dierenartsen. Vervolgens ging één van de dierenartsen aan boord van de heli om het dier vanuit de lucht te verdoven. Zodra het de pijl in de dikke bil van de neushoorn zat stoven wij met ons bakkie richting ‘plaats delict’. Daar stond de neushoorn nog te wankelen voordat hij binnen een paar minuten neer viel. Vanaf dat moment ging alles heel snel: een team van 5 man (Kobus, André en nog een paar) hadden allemaal hun eigen taak: de neushoorn moet nat gehouden worden i.v.m. kans op uitdroging, de ogen werden bedekt, er werden nagelsamples genomen voor in de DNA database, er werd bloed afgenomen en er werden microchips geplaatst, o.a. in de hoorn zodat men altijd zal weten waar het dier vandaan kwam mocht hij gestroopt worden en de hoorn bij de douane onderschept worden. Terwijl het team bezig was (in vijf minuten is dit gedaan) mochten wij dichterbij komen en ook de neushoorn even aanraken. Het gaat allemaal zo snel dat je bijna niet door hebt wat er om je heen gebeurd. Vervolgens werd het dier weer bij kennis gebracht en werd hij met touwen omhoog geholpen en de container ingeleid. Binnen 15 minuten was dit hele circus geklaard! Het klinkt als routine, en qua handelingen klopt dat ook wel, maar die 15 minuten zijn onbeschrijfelijk! Vol met adrenaline heb ik alles gevolgd en geprobeerd zoveel mogelijk foto’s te maken en ervan te genieten. Dit is een hele unieke ervaring, en zoals ik aan het begin al zei, als je deze procedures vanuit de boeken kent met het oog op de bescherming van de witte neushoorn, is het ontzettend mooi om dat mee te mogen maken! De neushoorn was er na die 15 minuten hectiek nog niet.. Na een lange, vermoeiende en hete rit in de truck is hij vrijgelaten in een nieuwe omgeving waar hij niet weet waar het drinkwater is, welke territoria er zijn, etc. Vandaar altijd een zeer ingrijpende inspanning! Hopelijk geven de foto’s dat een beetje weer!
Al deze happenings, in combinatie met de lange dagen veldwerk, zorgt ervoor dat we aardig moe zijn en daarom het weekend lekker rustig aan doen. Dingen zoals boodschappen doen en het huis schoonmaken zijn bovenaan de lijst. Dankjullie wel weer voor ALLE lieve reacties. Fantastisch om te weten dat zoveel mensen meeleven! Tot de volgende keer maar weer! Liefs Anouk
Dinsdagochtend werd een ochtend waar ik al twee weken naar uit keek: tijdens ons dagelijkse ontbijtje op het terras hoorde we links van het huis wat geritsel dat duidde op iets meer dan een gnoe of zebra. Al snel zag ik de schaduw van twee grote wapperende oren en stoven we het huis in. Vanuit de slaapkamer zagen we vervolgens hoe Samson, de olifanten bul die we op onze eerste dag in het park zagen, rustig het terras op kwam lopen om in onze tuin een lekker ontbijtje te zoeken. Van achter de gordijnen keken we stiekem toe, maar Kobus verzekerde ons dat we ons best konden laten zien en netjes goedemorgen moesten zeggen aangezien het een goedaardige en rustige olifant is. Op een gegeven moment moesten we toch het huis uit op weg naar de auto, maar meneer had het alleen druk met de bomen kaalplukken en keek niet op of om. Erg bijzonder!! Een paar uur later reden we via de hoofdweg het park in op weg naar onze plotjes in het westen van het park, toen we onze eerste leeuwen zagen! We zagen twee mannetjes oversteken en later bleek dat vrouwlief en vier welpen al boven ons op de heuvels liepen. On-ge-love-lijk mooi, zonder twijfel de koning van de savanna! Woensdagavond mochten we onze eerste Afrikaanse Braai aan het lijstje toevoegen. De braai is een Afrikaanse bbq met vlees en daarbij pap (één of andere maïs puree) met tomaten/uiensalsa en tosti-achtige boterhammen, belegd met tomatensalsa. Naast het kantoorpersoneel was de groep vrijwilligers er ook weer en wat andere genodigden. Het was ontzettend gezellig, iedereen is zo ontzettend vriendelijk en geïnteresseerd. Tijdens de Braai hoorde we van de groep vrijwilligers waar we het goed mee kunnen vinden dat er de volgende dag een neushoorn gevangen zou worden i.v.m. een verhuizing naar een ander park. Na onze vrouwelijke charmes hier en daar in de strijd te hebben gegooid mochten we de volgende dag mee met Kobus om het spektakel bij te wonen. Want een spektakel, dat werd het! Alle (ex)Van Hallers en andere conservatie geïnteresseerde kennen het belang van deze translocaties waarschijnlijk erg goed, maar kennen het net als ik alleen vanuit de boeken. Voor iedereen die nog niet weet wat voor iets unieks we hebben bijgewoond, een korte uitleg. Aangezien het goed gaat met de neushoorn populatie in Welgevonden, werd één van de neushoorns mannetjes verkocht aan een ander park. Deze hele onderneming is niet zonder risico voor dier en mens en heeft behoorlijk wat impact. De afgelopen dagen is de neushoorn in de gaten gehouden zodat er bekend was waar het dier zich bevond. Nadat het dier donderdagochtend vanuit de auto gesignaleerd was ging de helikopter de lucht in om het dier opnieuw vanuit de lucht te signaleren. In de tussentijd stonden wij met een aardige colonne klaar op het stand by punt ergens in het park, vlak bij de neushoorn zijn locatie. Irene en ik zaten met wat andere in het bakkie bij André, die als eerste ter plaatsen zou zijn. Verder was er een jeep met de groep vrijwilligers, twee jeeps met zeer gelukkige toeristen omdat ze ook mee mochten, de jeep met daarachter de aanhanger waar de neushoorn in moest en een jeep met de het team van dierenartsen. Vervolgens ging één van de dierenartsen aan boord van de heli om het dier vanuit de lucht te verdoven. Zodra het de pijl in de dikke bil van de neushoorn zat stoven wij met ons bakkie richting ‘plaats delict’. Daar stond de neushoorn nog te wankelen voordat hij binnen een paar minuten neer viel. Vanaf dat moment ging alles heel snel: een team van 5 man (Kobus, André en nog een paar) hadden allemaal hun eigen taak: de neushoorn moet nat gehouden worden i.v.m. kans op uitdroging, de ogen werden bedekt, er werden nagelsamples genomen voor in de DNA database, er werd bloed afgenomen en er werden microchips geplaatst, o.a. in de hoorn zodat men altijd zal weten waar het dier vandaan kwam mocht hij gestroopt worden en de hoorn bij de douane onderschept worden. Terwijl het team bezig was (in vijf minuten is dit gedaan) mochten wij dichterbij komen en ook de neushoorn even aanraken. Het gaat allemaal zo snel dat je bijna niet door hebt wat er om je heen gebeurd. Vervolgens werd het dier weer bij kennis gebracht en werd hij met touwen omhoog geholpen en de container ingeleid. Binnen 15 minuten was dit hele circus geklaard! Het klinkt als routine, en qua handelingen klopt dat ook wel, maar die 15 minuten zijn onbeschrijfelijk! Vol met adrenaline heb ik alles gevolgd en geprobeerd zoveel mogelijk foto’s te maken en ervan te genieten. Dit is een hele unieke ervaring, en zoals ik aan het begin al zei, als je deze procedures vanuit de boeken kent met het oog op de bescherming van de witte neushoorn, is het ontzettend mooi om dat mee te mogen maken! De neushoorn was er na die 15 minuten hectiek nog niet.. Na een lange, vermoeiende en hete rit in de truck is hij vrijgelaten in een nieuwe omgeving waar hij niet weet waar het drinkwater is, welke territoria er zijn, etc. Vandaar altijd een zeer ingrijpende inspanning! Hopelijk geven de foto’s dat een beetje weer!
Al deze happenings, in combinatie met de lange dagen veldwerk, zorgt ervoor dat we aardig moe zijn en daarom het weekend lekker rustig aan doen. Dingen zoals boodschappen doen en het huis schoonmaken zijn bovenaan de lijst. Dankjullie wel weer voor ALLE lieve reacties. Fantastisch om te weten dat zoveel mensen meeleven! Tot de volgende keer maar weer! Liefs Anouk
-
12 November 2011 - 08:29
Sanne:
Wau Anouk, ik krijg helemaal heimwee. Klinkt alsof je het geweldig heb t daar!! Een neushoorn verhuizen is nou niet iets wat je elke dag meemaakt :) Hoe bevalt de pap??
xx -
12 November 2011 - 10:00
Natascha:
Wat gaaf!!! Een neushoornverhuizing!!!Nog heel veel plezier daar!
-
12 November 2011 - 11:26
Caro:
Wat ontzettend gaaf zeg! Weer iets aan je lijstje toegevoegd om nooit te vergeten! Ben benieuwd naar de foto's! Liefs! xxx -
12 November 2011 - 12:58
Marco & Jet:
goe bezig!, benieuwd naar foto's, grtjesss -
12 November 2011 - 13:19
Carolien:
Jeetje wat een verhaal zeg! En ik maar zoeken naar die bijbehorende foto's, denk ik dat ik deze site niet snap, maar ze staan er gewoon nog niet op!! Kom op laat ons niet langer in spanning Anouk en deel ze snel met ons!
Vanmiddag op de borrel bij je ouders zal je ongetwijfeld veel ter sprake komen. Best gek dat jij en Caro er niet bij zullen zijn.
Dikke kus en vooral genieten!
x -
12 November 2011 - 18:32
Veronica:
wat een spektakel zo leuk dat je dit ook nog even mee kon maken geweldig super trots op jou ook je verslag net of we erbij waren helaas zitten wij gewoon in Fr liefs kus -
13 November 2011 - 11:25
Maite Van Gerwen:
Hey Anouk! Wow, wat een avonturen weer! Het lijkt bijna onwerkelijk vanuit hier :-) Echt gaaf om zo veel van die mooie beesten te zien daar en er zelfs tussen te leven! Geniet ervan en veel succes! xx -
13 November 2011 - 12:26
Jet:
Hey Anouk,.....
leuk om al je verhalen te lezen,...maar heb je ook een foto van Kobus,....??? haha dan kunnen we die (in gedachten bij je verhalen "plaatsen"...... -
13 November 2011 - 20:24
SIlvia:
Wauw, super dat je dit mee mocht maken!
Ik hoop dat er nog veel mooie dingen op je pad komen!
Geniet!xx -
14 November 2011 - 10:54
Lisa:
Gaaf zeg! -
14 November 2011 - 19:23
Frans:
Jammer dat het zo saai is op de plot, maar gelukkig gebeurd er nog wat rond het huis!! ;-)
Prachtige foto's lieverd, op de hitte na voelen we het zo met je mee
Big hug. -
16 November 2011 - 09:30
Opa En Oma:
Dit was weer meegenieten met je Anouk.We kijken uit naar het volgende verhaal hoor!!
Opie en Omie -
25 November 2011 - 13:20
Kayleigh:
Heej! Een beetje een late reactie van mijn kant, maar wauwww wat een prachtige verhalen en wat een prachtige foto's. Echt niet normaal wat jullie daar meemaken, super gaaf! Blij om te horen dat het zo mooi en leuk is daar. xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
