Uitgebreide update!
Door: Anouk
Blijf op de hoogte en volg Anouk
03 November 2011 | Zuid-Afrika, Vaalwater
Voordat het donker werd zijn we met onze jeep die nu al heilig is het park via de oost ingang uitgereden om zo even in Vaalwater wat boodschappen te doen. Er zit een mooie Spar supermarkt waar alles verkrijgbaar is, van ketchup tot brood tot cornflakes, voor een schappelijke prijs. Terug bij de oostingang meteen vrienden gemaakt met de security ranger die daar de hele nacht op wacht blijft staan ivm stropers. Vervolgens mochten we tijdens het half uurtje terug naar het huis nog even genieten van wat impala’s en gnoes die voorbij trokken, en geloven we nog steeds niet dat dit nog maar het begin is. Er zijn zoveel mensen in mijn omgeving die enthousiast zijn (en dat is nog zacht uitgedrukt) over Zuid Afrika. En allemaal zijn ze het over één ding eens: je moet daar zijn voordat je dit gevoel begrijpt. En nu snap ik inderdaad wat ze bedoelen. Al zoekende naar woorden probeer ik te beschrijven hoe mooi en bijzonder het hier is, maar zelfs m.b.v. de foto’s kan ik nooit helemaal vertellen hoe wij hier nu rondlopen. Maar helaas pindakaas, ik blijf het toch de komende drie maanden proberen en neem jullie zo veel mogelijk mee op reis!!
Dinsdagochtend zijn we weer in onze ‘bakkie’ zoals ze onze jeep in het Zuid Afrikaanse noemen achter Cobus gereden naar de ingang in het zuiden van het park. Hier bevinden zich ook bepaalde gebieden waar we straks onze data moeten verzamelen. In de bijna een uur lang durende tocht zagen we meteen weer veel bezienswaardigheden: een grote olifanten bull, onze eerste rhino en cheetah inclusief jongen, de eerste grote savanna achtige gebieden vol met kuddes, een groep toeristen op zilvere glitterslippertjes en mochten we voor het eerst de 4 weel drive uitproberen omdat het toch nog ietsje slechter kon met de wegen! IN het zuiden was men druk bezig met het bouwen van een brug, een project dat Cobus coördineert, dus hier even rond gekeken te hebben gingen we in één jeep verder op weg naar het zuiden. Qua omgeving weer totaal verschillend, wat ook niet gek is in een gebied van 35.000 ha. De plots, gemaaide stukken van 100 x 100 meter die goed opvallen tussen het hoge gras, zullen we meerdere malen bezoeken om data te verzamelen. Helaas zijn die dingen levensgevaarlijk aangezien het hoge gras een favoriete schuilplek is van de leeuwen. Zeker toen we stopten bij een boom waar een flinke leeuw z’n nagels had geslepen werd weer duidelijk waar we mee bezig zijn. Even later stond er pal naast de weg een olifantenbeul, nog groter dan de twee die we tot nu toe hebben gezien, en Cobus liet ons zien hoe we kunnen zien dat het dier nerveus en oncomfortabel begint te worden. Opnieuw voel je je dan opeens helemaal niets meer.
Aan het eind van de ochtend waren we bij het kantoor en mochten we in André z’n dikke jeep met leren bekleding, mee, zodat hij ons kon laten zien welke plekken we moeten bezoeken en waar alles precies ligt. Onze onderzoeken zullen veel op de open vlaktes plaats vinden, die we tot nu toe nog weinig gezien hebben. De eerste was meteen m’n favoriet. We gingen de auto uit om ‘gewoon’’ even over de vlakte te lopen. Het voelde aan het begin behoorlijk ongemakkelijk om de veilig auto te verlaten, maar we vertrouwden André volledig, dus hup daar gingen we. In de verte zagen we bavianen spelen en ik hield een kudde gnoes die honderden meters ver stonden goed in de gaten. Andre stond ondertussen vrolijk met z’n neus in het gras, om de markeringen te zoeken die onze plots aangeven. Opeens, echt vanuit het niets, stond er achter ons, op een afstand van zo’n 50m een jonge olifanten beul die vrolijk op ons afgelopen kwam. André had hem ook niet gezien en die begon heftig met z’n armen te zwaaien en dominerend tegen hem te praten. Ondanks dat we alsnog erg interessant waren bleef hij op een redelijk veilige afstand, maar wat er dan door je heen gaat, als je op de grond zo dicht bij een wilde, enthousiaste olifant staat is niet voor te stellen. Maar het avontuur was nog niet voorbij: de mannen (de nieuwe onderzoeks manager die onlangs is aangenomen was ook mee op tocht) zaggen een python tussen het gras, niet zo ver bij ons vandaan. Het was een vrouwtje van zeker 3,5m lang. Uiteindelijk zijn we niet te dichtbij gekomen, maar ik kon de tekeningen op haar huid zien! Goed om te weten dat we daar dus ook voor op moeten passen! Toen we weer veilig in de auto zaten hebben kwamen we onderweg nog een kudde badende olifanten tegen, inclusief jongen, waardoor we onze route moesten omleggen en zeker een half uur kwijt warden. Maar goed, zo gaat het in Afrika nou eenmaal, en het mooie is: niemand heeft haast en daar beginnen wij ondertussen ook aan te wennen. De rest van de middag hebben we door het park gereden, waarbij het goed opletten was op alle tips die André ons gaf over hoe we op de dieren moeten reageren en daarnaast druk aantekeningen te maken op de kaart, zodat we alle wegen later zelf kunnen herkennen. Morgen hebben we een meeting met iedereen om ons onderzoek qua praktische zaken door te spreken en donderdag volgt te introductiecursus. Vrijdag zullen we dus echt gaan beginnen met ons onderzoek! We hebben ondertussen een planning gemaakt en begrijpen dat het door de immers grote afstanden erg hard werken wordt met lange dagen. Maar het is het allemaal waard, we zitten immers op het mooiste plekje op aarde :)!
Het kan wel weer een week duren voordat we weer achter de pc kruipen, even geduld dus voordat de volgende verhalen zullen verschijnen!!
Liefs xx!
-
03 November 2011 - 09:54
Silvia:
Super om dit te horen!
Ik geniet met jullie mee en... doe voorzichtig! Liefs -
03 November 2011 - 10:32
Frans:
Geweldig, Lieverd! Prachtig om de lezen en zien allemaal!! Moeten we echt een week wachten?!? -
03 November 2011 - 13:02
Hennie:
Wat een verhaal! Ben benieuwd naar de foto's. -
03 November 2011 - 16:01
Opa En Oma:
Nou een mooi en goed begin zo.Geniet ervan en succes met jullie werk hoor!! -
03 November 2011 - 17:05
Natascha:
Wat een avontuur! En dat is nog maar het begin! Geniet ervan..dan geniet ik mee..
-
04 November 2011 - 01:53
Lyda:
Ik kan bijna niet wachten op het vervolg...wat een fantastisch avontuur! -
04 November 2011 - 11:24
Kayleigh:
Wauw, dit klinkt echt te gek!! Echt super gaaf, het klinkt nu al als een sprookje, alhoewel al die wilde dieren het ook wel erg spannend maken. Geniet er ontzettend van en pas goed op elkaar! -
05 November 2011 - 11:04
Sonja:
Klinkt allemaal super. Het is gaaf om mee te lezen. Veel plezier daar en ik wacht vol spanning op je volgende verslag.xxx -
07 November 2011 - 09:30
Maite Van Gerwen:
Hey! Het klinkt echt super zeg!!! Het zal inderdaad wel onbeschrijflijk zijn, maar ik vind dat je het goed doet :-) Vanaf mijn stoel en achter mijn laptop kan ik toch erg goed meegenieten van jullie avonturen :-) Het zal echt wel zo'n andere wereld zijn daar, met de nodige gevaren merk ik. Wel spannend! ;-) De foto's zien er ook super uit! En mooi huis hebben jullie, daar zit je niet verkeerd! Geniet ervan en veel succes met het begin van het onderzoek! xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley